مــن

همه ی حرف هایی که پشت سرت بود را به جـــان خریدم

و تـــو

همه ی من را

 به یک حــرف فروختی

اعتصاب کردم …

آب , غذا و البته حرف را …

نگران نباش …

اعتصاب نکردم …

دلتنگی , تنهایی و البته سیگار را .

مهربانی باغ سبزی است که از روزنه پنجره ها باید دید
...مهربانم مگذار لحظه ای روزنه پنجره ها بسته شود

بگذار اعتراف کنم که بدجور دلم برایت تنگ شده
فکر نکن بی وفا هستم ، دلم از سنگ نشده...
اعتراف میکنم اینک در حسرت روزهای شیرین با تو بودنم
باور نمیکنم اینک بی توام
کاش میشد دوباره بیایی و یک لحظه دستهایم را بگیری
کاش میشد دوباره بیایی و لحظه ای مرا ببینی
تا دوباره به چشمهایت خیره شوم ، تا بر همه غم و غصه های بی تو بودن چیره شوم...
کاش میشد دوباره بیایی و لحظه ای نگاهت کنم ، با چشمهایم نازت کنم
در حسرت چشمهایت هستم ،چشمهایی که همیشه با دیدنش دنیایم عاشقانه میشد
بگذار اعتراف کنم که بدجور دلم هوایت را کرده
در حسرت گرمی دستهایت ، تا کی باید خیره شوم به عکسهایت ، هنوز هم عاشقم ، عاشق آن بهانه هایت...
کاش بودی و به بهانه هایت نیز راضی بودم ، کاش بودی و من دیگر از سردی نگاهت شاکی نبودم
هر چه خواستم از تو بگذرم از همه چیز گذشتم جز تو ، هر چه خواستم فراموشت کنم همه را فراموش کردم جز تو ، هر چه خواستم به خودم بگویم هیچگاه ندیدم تو را ، چشمهایم را بستم و باز هم دیدم تو را ، هر چه خواستم دلم را آرام کنم ، آرام نشد دلم و بیشتر بهانه تو را گرفت ، هر چه خواستم بگویم بی خیال ، بی خیالت نشدم و به خیالت تا جایی که فکرش هم نمی کنی رفتم...
میخواستم با تنهایی کنار بیایم ، دلم با تنهایی کنار نیامد ، میخواستم دلم را راضی کنم ، یاد تو باز هم به سراغم آمد ، میخواستم از این دنیا دل بکنم ، دلم با من راه نیامد ...
بگذار اعتراف کنم که دلم در چه حالیست ، بدجور از نبودنت شاکیست ، هر جا هستی برگرد که اصلا حالم خوب نیست....

از عذابه رفتنه و میسوزم تو اوجه غربت

واسه ی بودنه باتوندارم یه لحظه فرصت

اینجا اشکه تو چشامو به کسی نشون ندادم

اگه بشکنه غرورم خم به ابروم نمیارم

وقتی نیستی هرچی غصه ست توصدامه

وقتی نیستی هرچی اشکه تو چشامه

ازوقتی رفتی دارم هر ثانیه از غصه ی رفتنت میسوزم

کاش که بودیو میدیدی که چی آوردی به روزم

حالا عکست تنها یادگاره از تو

خاطراتت تنها باقی مونده از تو

وقتی نیستی یادتو هرنفس آتیش میزنه به این وجودم

کاش از اول نمیدونستی من عاشقه تو بودم

دوباره دلم واسه غربت چشات تنگه

دوباره این دله دیوونه واست دل تنگه

وقته از تو خوندن ستاره ی ترانه هاست

اسمه تو برای من قشنگ ترین آهنگه

بی تو یک پرنده ی اسیره بی پروازم

باتو اما میرسم به قله ی آوازم

اگه تا آخره این ترانه بامن باشی

واسه تو سقفی از آهنگوصدامیسازم

بایه چشمک دوباره منو زنده کن ستاره

نزار از نفس بیوفتم تویی تنها راهه چاره

آی ستاره آی ستاره بی تو شب نوری نداره

این ترانه تاهمیشه تورویاده من میاره

تویی که عشقمو از نگاهه من میخونی

تویی که تو تپشه ترانه هام پنهونی

تویی که هرنفسه همیشه ی آوازی

تویی که آخره قصه ی منو میدونی

اگه کوچه ی صدام یه کوچه ی باریکه

اگه خونم بی چراغه چشمتو تاریکه

میدونم آخره قصه میرسی به داده من

لحظه ی یکی شدن تو آینه ها نزدیکه

بایه چشمک دوباره منو زنده کن ستاره

نزار از نفس بیوفتم تویی تنها راهه چاره

آی ستاره آی ستاره بی تو شب نوری نداره

این ترانه تاهمیشه تورویاده من میاره

وقتی دلمو شکستی حس کردم بیشتر دوست دارم

چون حالا دلم چندین تیکه داشت که هر کدوم

جداگونه دوستت داشت

همه ی زندگیم بود

ولی

هیچ جای زندگیم نبود

بیا از قلمروات دفاع کن

دارندفتحم میکنندغم ها

او ضمیر مفرد نیست

او همه دنیای من است

من همیشه تصمیم داشتم آدم بهتری باشم

اما خداشاهد وقت نمیشه

خدایامن صبورم اما...

دلتنگی ام چه میداند صبوری

چیست؟

دلم تنگ شده واسه روزایی

که دلم برای کسی تنگ نمیشد

بوسیدن تو تنها تکراری است

که تکرار نمیشود

به سلامتیه اشک که وقتی میاد

طرف خالی میشه و بقیه پر

خبری ازت نبود و خیلی بیتابه توبودم

اومدم سراغت اما پره گریه شد وجودم

خیلی دلتنگ توبودم گل مهربونو نازم

نمیدونم چرا اینجام یااصلا چم شده بازم

اون همه قول و قرارا اومدم یادت بیارم

اما انگاردیگه راهی واسه برگشتن ندارم

اینجاگل بارون امشب چقدر این فضاقریبه

چرامن هیچی نمیگم چرامیخندم عجیبه

آخه مجبورم بخندم کسی اشکامونبینه

حالاکو تا باورم شه سرنوشت من همینه

به نظرمیاد که امشب از قلم افتاده باشم

آرزوم بودکه من امشب پیشه تو وایستاده باشم

چه لباسای قشنگی بهت میاد چقدر عزیزم

تومیخندی و من از دور دارم اشکامو میریزم

خوش سلیقه ام که بودی آره بهتر ازمن اونه

سرتره ازم میدونم اون که میخواستی همونه

تازه فهمیدن حسودا دستتو تو دسته اونه

ای خدا انگاری اونم نقطه ضعفمو میدونه

حالاتودستتو حلقه هست دسته اون حلقه تو دستات

یامن اشتباه میبینم یادروغ بود همه حرفات

بله رو بگو گل من تو ازم خیری ندیدی

آرزوم بودکه ببینم توتورختای سفیدی

حالاهردو حلقه داریم تودستت من تو چشمام

توزدی من اماموندم زیرقولت روی حرفام

برو خوش بخت شی عزیزم تو ازم خیری ندیدی

آرزوم بود که ببینم تو رختای سفیدی

بله رو بگوگل من بگو و شرشو بکن

منو زندگی بی تو باورم نمیشه اصلا

داره سردم میشه کم کم خیسه از اشکام لباسم

همه گریهاموکردم اشکی هم نمونده واسم

میزنم بیرون ازاینجا بله رو میگی نباشم

میرم اون بیرون یه گوشه دست به دامن خداشم

روبرگردوندی ازتنهاعشقت

روکی خیره میشه بی من چشمت

دل سوزوندی منو بردی از یاد

بی توسیربود پشت دادوفریاد

الکی تب میکردم

راس راسکی میمردی

بایه چشمک دلتو به آسمونا میبردی

الکی دل مکندم

که بگی وایستا برگرد

نمیدونستم ازدستم داری میشی دل سرد

الکی بغض میکردم

راستکی گریه کردی

انقدر بد بودم

آخرشم قهرکردی

رفتی

من پشیمونم برگرد

حق باهیچکی جز تو نیست

هرچی بگی توهمونه

دل بی عشقت آروم نیست

یکی هست تو قلبم

که هرشب واسه اون مینویسم و اون خوابه

نمیخوام بدونه واسه اونه  که قلب من این همه بیتابه

یه کاغذ یه خودکار دوباره شده همدم این دله دیوونه

یه نامه که خیسه پر از اشکه و کسی بازم اونو نمیخونه

یه روز همین جا توی اتاقم یه دفعه گفت داره میره

چیزی نگفتم آخه نخواستم دلشو غصه بگیره

گریه میکردم درو که می بست

میدونستم که میمیرم

اون عزیزم بود نمیتونستم جلوی راشو بگیرم

میترسم یه روزی برسه که اونو نبینم بمیرم تنها

خدایا کمک کن نمیخوام بدونه دارم جون میکنم اینجا

سکوته اتاقو داره میشکنه تیک تاک ساعت رودیوار

دوباره نمیخواد بشه باورمن که دیگه نمیاد انگار

پشتتو بدوبدتر هی شنیدمو باورنکردم

باورش عجیب همش درست بود درست میگفتن

منه ساده به همه میگفتم عجیبه

عجیب نبودیو دستتوخوندمو

یه عمره آزگار به کنارتوموندمو

حیف که عمرمو تلف میکردم

یه عمربیخودی به عشق تو خوندمو

پست ترازاونی بودی که فکر میکردم

دلت یه جای دیگه بود حس میکردم

به روت نزدم نمیخواستم بری

نمیخواستم بشینی و هی بد بگی

میگم برات مهم نیست چی به سرم میاد

میگی بذار سیاه بشه روزگارش

میگی بذار نباشه و فقط بره

اصلا بذار بمیره بی خیالش

گول چهره ی پاکتو خوردم

درست همونی بودی که همه میگفتن

انقدرقشنگی که منم نباشم

خیلیها واسه داشتنت به پات بیوفتن

تازه دارم میفهمم منو واسه چی خواستی

باهمه دوروبریات جلومارو راستی

برای تو میمردم روت قسم میخوردم

انقدر عوض شدی که یهو جاخوردم

وای به حاله من

آخرم منوتنهاگذاشت،موقعه رفتن یکم دلهره داشت،نه بخاطره جدایی،ازاین میترسید نکنه دیربرسه پیشه یارجدیدش،آخرم تیرشو توچشمای من هدف گرفت،آخرم زهرش تو رگ های من جریان گرفت،آخرم خارشوتو دست های من فرو میکرد،آخرم داغشو روی دل من گذاشتو رفت،آخرم حسرت یه روز خوش رو تو زندگیم گذاشتو رفت،آخرم باغریبه دیدمشو البته نه واسه اون واسه من غریبه بود واسه اون یاره تازه بود،ازوقتی رفتی همه بهم میگن چته چراهمش کنج خونه ای چرا مثل دیوونه ها سردر گمی نکنه معتادشدی،اونا از حالو روزم بی خبرن نمیدونن که تورفتیو من اینجا دربدرم،همه میگن اون تورو گذاشتو رفت،همه میگن خودمون دیدیمش باچشامون همه میگن تو و اون همه میگن دیدنت باخوده اون،اونا چرت و پرت میگن بذار بگن،مهم اینکه من تورو خوب منم دیدیم توروباخوده اون،به همه دروغ میگم به چشام دروغ میگم به دلم دروغ میگم،به نفسام که عطرتو باهاش خو گرفته بود دروغ میگم،من دارم به خودمم دروغ میگم،به گلهای باغچمون گنجشک رودرختمون،راستی درخت یادت میاد یادگاری نوشتی تا آخرعمرت باهامی یادت میاد،وقتی رفت یه یادگار برام گذاشت عکس جدیدش بود اما تو عکس تنها نبوداون بارقیب نشسته بود راستش میخواستم عکستون رو ازوسط نصف بکنم خیلی سخت بود آخه دستت درست تو دستاش بود اگه میخواستم ببرم دست توهم باهاش میرفت راستش میخواستم عکستونو ازوسط نصف بکنم اما گفتم نکنه بفهمی ناراحت بشی،دستم بشکنه یه وقت من از این کارا بکنم،قابش کردم روی تاقچه گذاشتمش،هرکی بهم میگفت اون یکی کیه میگفتم،چی میگفتم حرفی نداشتم بزنم کاش کور میشدم اون نامه رو نمیدیدم اون نامه ای که اون واست نوشته بود نه یکبار صدبار خوندمش،یه وقت بهت بر نخوره اما باید بگم حرف دله فکر میکنم تو صحبت هاش یکم دروغ نوشته بود فکرنکنی بد بینما فکر نکن ازحسودیمه راستشو بگم از حسودیمه،بگذریم چیه تعجب میکنی آخه تو این ترانه دیگه نفرینت نمیکنم آخه من دوست دارم میدونم کاره بدیه میدونم حرفه چرتیه اما اگه یه روزدیگه هفت ماه دیگه یه سال دیگه اصلا هرچند وقته دیگه زبونم لال بشه گوش شیطون کربشه یارتون گذاشتو رفت من هنوز منتظرم فکرنکنی کینه دارم،خیال نکن ازت بدم میاد نه من هنوز منتظرم من ازهمون موقع که رفته بودی نامه ای ندیدم نامه ای نخوندم عکسی که بهم دادی چه قشنگ بود من توعکس به جز تو اون روی ماهه قشنگت که کسی رو ندیدم اصلا چرا وای به حاله من،من که میدونم یه روزی از همین روزا برمیگرده میادپیشم،الآن که اینجا نیست درست امایادت که باهامه ،همون یادشه که رفیقه غصه ها و بی کسی هامه،همون یادشه که مونس بدبختی هاو آوارگی هامه ولی بازمن به همینم راضیم پس وای به حاله من،وای به حاله من

به خدا زوده زوده که بگی دیگه حرفی نمیمونه

به خدا زوده واسه مردن این دله دیونه

به خدا خیلی زوده

به خدا سخته سخته که بخوام  بمونم بی تو تو دنیا

به خدا سخته سخته که بگی نبوده چیزی بین ما

به خدا خیلی سخته

دله تو راحت واسه همیشه گو بریدی ساده

اونیکه اینجاست دلشو راحت به تو داده

بگو یه خوابه بگو میمونی نرو میترسم بی تو

میمیره آخه دله شکستم تو بری تو

به خدا دیره می بینی به تو آخه اینجوری وابستم

به خدا ظلمه میدونی که قلبتو هیچ موقعه نشکستم

به خدا خیلی دیره

به خدا بی تو این خونه واسم مثل زندون تنهایی

به خدا تنهام این خوابه بگو نمیری بگو اینجایی

به خدا خیلی تنهام

هوا تو کردم دوباره

بازم دلم تنگ برات

اگر چه دوری از دلم

هنوزم می میرم برات

امید من ،سنگ صبور

باشه برو پیشم نیا

بزار که تنها بسوزم

تو غربت دلتنگیام

نه اینکه عاشق نباشم

نه اینکه دوست ندارم

می خوام تو اوج بی کسی

سر روی شونت بزارم !

زخم زبون و صبر من

باور بکن حدی داره

یه قلب خالی از امید

آخر سوزوندن نداره

منی که حتی گریه هام

واسه تو تکراری شده

تو حرف مردم و نزن

نگو که جات خالی شده

نگاه سردت هنوزم

با خنده هات زجرم میده

حالا خودت منو به این

در به دری عادت بده

باور نداری هنوزم

عشق تو داغونم کنه

بخند به گریه های من

شاید که آرومم کنه

.....

بهش بگین دغ میکنم

دستش تو دستم نباشه

تموم خاطراتمون

نمک به زخمام میپاشه

بهش بگین خاطره هاش

آتیش به جونم میزنه

آسمونم زمین بیاد

بگین فقط مال منه

تو لحظه های بی کسی

سهم من از تو دوریه

اگه صدام در نمیاد

دلتنگی و زوریه

هر روز غروب دلتنگتم

دوباره تنها میشینم

هر وقت که بارون میباره

تو رو کنارم میبینم

هر روز و هر شبم گناهه

بدون فقط تو رو میخوام

نگو که واست غریبه ام

نگو که خوابت نمیاد

بگو تو هم دوسم داری

بگو که دلتنگم میشی

من فقط از خدا میخوام

دوباره مهربون بشی

به این حسه شبیه عشق

به نزدیکی بین ما

به هرجمله

به هرلبخند

به حالوروزم این روزا

میدونم اعتباری نیست

یکی ازما یه روز میره

یکیمون زنده میمونه

یکیمون تنها میمیره

به این لحظه

به این حالت

نمیتونم کنم عادت

همش تقصیر تقدیره

یکیمون آخرش میره

به این احساس خوبی که

همیشه وقتی تاریکه

مثله حرم نفس هاته

صمیمی

گرم و

نزدیکه

به چشمایی که میبینن

تو چشمام داره گم میشه

به این آینده ی دور رو

به این راهی که در پیشه

به این که عاشقم هستی

به حسی که تو قلبت هست

میدونم اعتباری نیست

میدونم دل نباید بست

به این لحظه

به این حالت

نمیتونم کنم عادت

همش تقصیر تقدیره

یکیمون آخرش میره

به این لحظه

به این حالت

نذارعشقم کنی عادت

که ما تسلیم تقدیریم

نه میمونیم

نه میمیریم

دیگه از مهربونی هات

ازاین حس تو دل سردم

اگرچه پیشمی

اما تو رو یک عمره گم کردم

اگررفتی نیار یادت

چه قولایی به من دادی

به فکرمن نباش اصلا

برو عشقم تو آزادی

همیشه بدرقت بودن

همین چشمای مرطوبم

برو هرجا بدونه من

تو خوش باشی

منم خوبم

فقط میری یه کاری کن

که انگار از خدامونه

یه کاری کن بگن مردم

که تقصیر دوتامونه

اگر گفتن فلانی کو

جواب مردمو داری

بگو رفتم سفر اصلا

بازم کن آبرو داری

ولی ای کاش می فهمیدی

چقدر حاله بدی دارم

دوباره من نمیدونم باهات

چه نسبتی دارم

نه میتونم بگم حبسی

نمیذارم رها باشی

نه بامن فکرت آرومه

نه میتونی جداباشی

بهم خوبی نکن شاید

بیوفتی از سرم ساده

داره میگیرتت ازمن

همونی که تورو داده

چفدر بایدبمونم تا بشه

عشقت فراموشم

لباسم بوی تو میده

دیگه حیفه نمیپوشم

واسم عادت شده

حتما که عطرت رو تنم باشه

یاحتی بعده هر دعوا

گناهت گردنم باشه

دلم لک میزنه واست

زمانی که ازم دوری

ولی درخاطرم هستی

دیگه اینجاشو مجبوری

اگر حرف حرفه من باشه

هنوزم مرد و مغرورم

ولی میرم تو خوش با شی

منم اینجاشو مجبورم

سلام دوستان عزیزم خوبین؟

این وب جدیدمه به منم سربزنین نظرهم بدین.

ممنون میشم.