مــن

همه ی حرف هایی که پشت سرت بود را به جـــان خریدم

و تـــو

همه ی من را

 به یک حــرف فروختی

اعتصاب کردم …

آب , غذا و البته حرف را …

نگران نباش …

اعتصاب نکردم …

دلتنگی , تنهایی و البته سیگار را .

مهربانی باغ سبزی است که از روزنه پنجره ها باید دید
...مهربانم مگذار لحظه ای روزنه پنجره ها بسته شود

بگذار اعتراف کنم که بدجور دلم برایت تنگ شده
فکر نکن بی وفا هستم ، دلم از سنگ نشده...
اعتراف میکنم اینک در حسرت روزهای شیرین با تو بودنم
باور نمیکنم اینک بی توام
کاش میشد دوباره بیایی و یک لحظه دستهایم را بگیری
کاش میشد دوباره بیایی و لحظه ای مرا ببینی
تا دوباره به چشمهایت خیره شوم ، تا بر همه غم و غصه های بی تو بودن چیره شوم...
کاش میشد دوباره بیایی و لحظه ای نگاهت کنم ، با چشمهایم نازت کنم
در حسرت چشمهایت هستم ،چشمهایی که همیشه با دیدنش دنیایم عاشقانه میشد
بگذار اعتراف کنم که بدجور دلم هوایت را کرده
در حسرت گرمی دستهایت ، تا کی باید خیره شوم به عکسهایت ، هنوز هم عاشقم ، عاشق آن بهانه هایت...
کاش بودی و به بهانه هایت نیز راضی بودم ، کاش بودی و من دیگر از سردی نگاهت شاکی نبودم
هر چه خواستم از تو بگذرم از همه چیز گذشتم جز تو ، هر چه خواستم فراموشت کنم همه را فراموش کردم جز تو ، هر چه خواستم به خودم بگویم هیچگاه ندیدم تو را ، چشمهایم را بستم و باز هم دیدم تو را ، هر چه خواستم دلم را آرام کنم ، آرام نشد دلم و بیشتر بهانه تو را گرفت ، هر چه خواستم بگویم بی خیال ، بی خیالت نشدم و به خیالت تا جایی که فکرش هم نمی کنی رفتم...
میخواستم با تنهایی کنار بیایم ، دلم با تنهایی کنار نیامد ، میخواستم دلم را راضی کنم ، یاد تو باز هم به سراغم آمد ، میخواستم از این دنیا دل بکنم ، دلم با من راه نیامد ...
بگذار اعتراف کنم که دلم در چه حالیست ، بدجور از نبودنت شاکیست ، هر جا هستی برگرد که اصلا حالم خوب نیست....

از عذابه رفتنه و میسوزم تو اوجه غربت

واسه ی بودنه باتوندارم یه لحظه فرصت

اینجا اشکه تو چشامو به کسی نشون ندادم

اگه بشکنه غرورم خم به ابروم نمیارم

وقتی نیستی هرچی غصه ست توصدامه

وقتی نیستی هرچی اشکه تو چشامه

ازوقتی رفتی دارم هر ثانیه از غصه ی رفتنت میسوزم

کاش که بودیو میدیدی که چی آوردی به روزم

حالا عکست تنها یادگاره از تو

خاطراتت تنها باقی مونده از تو

وقتی نیستی یادتو هرنفس آتیش میزنه به این وجودم

کاش از اول نمیدونستی من عاشقه تو بودم

دوباره دلم واسه غربت چشات تنگه

دوباره این دله دیوونه واست دل تنگه

وقته از تو خوندن ستاره ی ترانه هاست

اسمه تو برای من قشنگ ترین آهنگه

بی تو یک پرنده ی اسیره بی پروازم

باتو اما میرسم به قله ی آوازم

اگه تا آخره این ترانه بامن باشی

واسه تو سقفی از آهنگوصدامیسازم

بایه چشمک دوباره منو زنده کن ستاره

نزار از نفس بیوفتم تویی تنها راهه چاره

آی ستاره آی ستاره بی تو شب نوری نداره

این ترانه تاهمیشه تورویاده من میاره

تویی که عشقمو از نگاهه من میخونی

تویی که تو تپشه ترانه هام پنهونی

تویی که هرنفسه همیشه ی آوازی

تویی که آخره قصه ی منو میدونی

اگه کوچه ی صدام یه کوچه ی باریکه

اگه خونم بی چراغه چشمتو تاریکه

میدونم آخره قصه میرسی به داده من

لحظه ی یکی شدن تو آینه ها نزدیکه

بایه چشمک دوباره منو زنده کن ستاره

نزار از نفس بیوفتم تویی تنها راهه چاره

آی ستاره آی ستاره بی تو شب نوری نداره

این ترانه تاهمیشه تورویاده من میاره